Vrede laten roven

Graag wil ik iets delen wat mij deze week is overkomen. Ik ben voor het eerst een aantal dagen in mijn eentje op stap om te schrijven. Het is een bijzondere tijd, ik ervaar zo Gods heerlijkheid en nabijheid en de ontspannenheid in Hem. Ik ben op een prachtige plek midden in de natuur en geniet van Gods schepping, het gezang van de vogels en de mooie natuur. Ook van het alleen zijn geniet ik volop. Ik merk dat ik hier wel een week zou kunnen doorbrengen. Hier is niets wat me afhoudt van het zijn bij God en de ontspannenheid die Hij wil geven. Dat is de beste plek om te zijn, ook als je bezig bent met schrijven.

Maar de zondag ga ik anders doorbrengen. Mijn vriendin komt en we gaan samen genieten van deze dag. Ik ben vroeg op en zit om 7.30 uur al achter de computer, gewoon om dingen te lezen en heerlijk samen met God te zijn. Het is echt genieten en heel ontspannend. Maar opeens ontdek ik dat het half 10 is en dat er nog veel moet gebeuren om op tijd klaar te zijn. Ik moet douchen, ontbijten en nog op pad om een fiets te huren. Opeens is de vrede en ontspanning weg. Ik verbaas me er zelf over, er is helemaal geen reden om zo gestrest te reageren. God laat mij zien, dat ik dit ook op andere momenten in mijn leven doe. Als ik me sterk richt op alles wat ik moet doen en het als het ware op mij af laat komen. Dan is er opeens een druk, die als een last op mij ligt. En dit heeft dan effect op hoe ik met de dingen om ga. Soms liggen er inderdaad veel dingen om mijn bordje, maar soms is het alleen een gevoel. Ook al is het confronterend, toch is het ook een mooie les voor mij. God wil me altijd zijn vrede en rust geven, als ik dit kan pakken en erin kan blijven, dan kan God geweldige dingen in en door mij doen. Daar waar ik een last oppak, ga ik aan het ploeteren en is het moeilijk om vreugdevol te blijven werken aan hetgeen gedaan moet worden.

Nadat ik hier zo over nagedacht heb, ga ik lekker douchen en schud alle druk van mij af. Ik ga me heerlijk voorbereiden en genieten van deze dag. Als even later een deel van de stroom uitvalt, heb ik echt een probleem. Nou ja, een probleem … de stroom doet het niet. Ik ben wel een half uur bezig om het op te lossen, maar het lukt me niet. Maar ik heb iets geleerd en laat dit probleem geen invloed op mijn gevoel en gedrag hebben. Het komt maar zo als het komt en dan gaat het maar wat anders. Gelukkig heb ik toch de koffie klaar als mijn vriendin arriveert. We genieten van onze vriendschap en een heerlijke dag. Wel ben ik blij dat het na een telefoontje toch lukt om de stroom werkend te krijgen. Alles doet het weer en de koelkast doet zijn best om het eten koel te krijgen.